Verbod onkruidbestrijding buiten landbouw ontlast waterbronnen

Chemische onkruidbestrijding door gemeenten, bedrijven en particulieren, is voor drinkwaterbedrijven als dweilen met de kraan open. De chemische middelen, zoals glyfosaat, komen in drinkwaterbronnen terecht. Een vervuiling die drinkwaterbedrijven er uit moeten zuiveren om er schoon en veilig drinkwater van te maken. De praktijk bewijst dat deze chemische middelen onnodig zijn en met een voorstel van staatsecretaris Mansveld ligt een verbod binnen handbereik.

De noodzaak voor een verbod op chemische onkruidbestrijding is groot. Resten van onkruid-bestrijdingsmiddelen worden vaak in drinkwaterbronnen aangetroffen. Daarbij worden jaarlijks tientallen overschrijdingen van de wettelijk norm vastgesteld. Dit vraagt om zuivering die eenvoudig voorkomen kan worden door de kraan met chemische middelen dicht te draaien. De praktijk vormt het beste bewijs dat dit mogelijk is. In Brabant beheert ruim 50 procent van de gemeenten chemievrij. Deze gemeenten tonen aan dat een schone onkruidaanpak haalbaar en betaalbaar is. Ook onze buurlanden hebben een verbod op verschillende toepassingen in de openbare ruimte ingevoerd of aangekondigd.

Verbod

“Steeds meer gemeenten, provincies en bedrijven in Nederland beheren al chemievrij en ook onze buren Duitsland en België laten zien dat het anders kan. Waarom zouden wij achter blijven en dweilen met de kraan open?” zegt Vewin directeur Renée Bergkamp. Vewin steunt daarom staatssecretaris Mansveld (I&M) die in september een verbod op chemische onkruidbestrijding buiten de landbouw heeft aangekondigd. “Eindelijk iemand die de kraan dichtdraait”, aldus Bergkamp. Deze week wordt dit voorstel in de Tweede Kamer besproken. Vewin roept de Tweede Kamer op om voor een verbod op chemische onkruidbestrijding te stemmen. Een verbod betekent in stap in de goede richting naar schonere drinkwaterbronnen.

Overschrijding

Drinkwaterbedrijven hebben de afgelopen 5 jaar ruim 130 overschrijdingen van het middel glyfosaat in drinkwaterbronnen gemeten. De Tweede Kamer heeft daarom al in 2011 een motie aangenomen voor een verbod op glyfosaat. Daar komt nog eens bij, dat het CBS rapport ‘Green Growth in the Netherlands’ (november 2013) uitwijst dat het Nederlandse oppervlaktewater de slechtste kwaliteit heeft van heel Europa. De normoverschrijdingen van bestrijdingsmiddelen worden grotendeels veroorzaakt door chemische onkruidbestrijding op verhardingen, sport- en recreatieterreinen, in openbaar groen en door particulieren. Om de doelen van de Kaderrichtlijn Water (KRW) te halen is een verbod op het gebruik van deze middelen buiten de landbouw onontkoombaar.